Nota Kaki (3/11/16)

Salam.

Setelah sekian lama, akhirnya cerita baru untuk kalian! Oh ya, dalam cerita ni aku ada guna dua watak dari cerita sebelum ni. Yang pertama dari cerita Aku VS Empat lelaki dan satu lagi dari cerpen Terakhir.

Apa-apa pun, enjoy semua!

TERBARU!
Enam (3)


Wednesday, January 30, 2013

Kerana Cinta 2


Zizan yang baru hendak melangkah keluar dari kelas untuk menuju ke kantin berhenti sekejap apabila namanya dipanggil. Dia toleh ke arah suara itu. Kelihatan Nasha di situ.

            "Ada apa?" Zizan mendekati Nasha.

            "Err, kau nak makan ke?" soal Nasha.

            Zizan angguk. Mestilah nak makan, bukan ke sekarang waktu rehat. Takkan nak tidur. Rehat dua puluh minit je pun. Belum sempat nak lelapkan mata, dah bunyi loceng.

            "Kenapa? Kau ada hal ke nak cakap dengan aku?" soal Zizan.

            Nasha angguk.

            "Cakap je lah," ujar Zizan.

            "Takpelah. Kau pergilah makan. Balik nanti, boleh kita jumpa sekejap tak?" soal Nasha.

            "Hal penting ke?" soalan dibalas soalan.

            Nasha angguk.

            "Baiklah," jawab Zizan.

            "Jadi balik nanti jumpa dekat kantin. Okay bye!" Nasha melangkah pergi.

            Zizan kerut dahi. Hal penting apa agaknya dia nak cakap ek? Ahh, pedulikan je lah. Baik pergi makan daripada fikir hal tu. Nanti tahu juga.

* * *

            Irfan melangkah laju apabila dia ternampak kelibat Lili yang cuba mendekatinya. AG tergelak melihat Irfan. Lili berlari mendapatkan Irfan.

            "Irfan! Berhentilah," ujar Lili.

            Irfan berhenti melangkah. Dia toleh ke arah Lili. Keningnya diangkat.

            "Ada apa? Aku nak balik kelas ni," ujar Irfan.

            "Kenapa Irfan macam nak lari daripada Lili je?" soal Lili.

            "Mana ada. Kan loceng dah berbunyi. Nak balik kelas lah," jawab Irfan.

            "Kalau macamtu, balik nanti kita jumpa. Lili tunggu dekat kantin," ujar Lili.

            "Sorry. Harini aku kena balik cepat," Irfan bagi alasan.

            "Tengok, Irfan sengaja je kan nak lari dari Lili. Kenapa, Fan?" soal Lili.

            "Mana ada lah. Dahlah, aku balik kelas dulu. Bye!" Irfan melangkah laju meninggalkan Lili.

            Lili mendengus. Dia bertekad dia akan dapatkan Irfan walau dengan apa cara sekalipun. Dia takkan biarkan Irfan terlepas ke tangan mana-mana perempuan. Irfan milik dia!

* * *

            "Amirul!"

            Tak payah teka, AG dah tahu siapa yang panggil dirinya. Siapa lagi kalau bukan Hani. Orang lain semua panggil dia AG kecuali si Hani ni. Entah kenapa, liat benar Hani ni nak panggil dia  AG. Padahal lagi pendek kan. AG – Amirul Ghazali.

            AG toleh ke arah Hani yang tersengih.

            "AG lah," ujar AG.

            "Mirul, cikgu nak jumpa kau," kata Hani.

            "Cikgu mana pula?" soal AG.

            "Puan Roslinda. Ala, cikgu disiplin kita tu lah," jawab Hani.

            "Sebab apa pula cikgu Ros nak jumpa aku?" soal AG.

            "Manalah aku tahu. Kau kena pecat jadi pengawas kot," jawab Hani.

            "Kau jangan main gila, Hani," AG bulatkan matanya.

            Hani tergelak.

            "Aku gurau je lah. Mana lah aku tahu. Kau pergilah jumpa dia," ujar Hani.

            "Sekarang ke?" soal AG.

            "Ye lah. Aku pun kena jumpa dia ni. Jomlah pergi sama-sama," ajak Hani.

            "Kau pun nak kena pecat ke?" AG tergelak.

            Hani turut tergelak.

            "Hoi, apa dating dalam kelas ni?" sampuk Irfan yang datang dari mana entah.

            "Eh, cemburu ke cik abang hoi?" soal Hani.

            "Tak kuasa aku," jawab Irfan.

            "Tu lah, tadi si Lili ajak date, jual mahal. Kan dah cemburu tengok orang lain date," usik AG.

            "Daripada aku date dengan Lili, baik aku date dengan beruk. Tak kuasa aku nak layan kerenah dia," ujar Irfan.

            "Habis kau layan dia siapa suruh?" soal AG.

            "Mana ada aku layan dia. Kalau aku layan dia, dah lama aku setuju kalau dia ajak aku date tau," jawab Irfan.

            "Kau jangan, Irfan. Perempuan ni kalau dah jatuh cinta, dia sanggup buat apa sahaja. Jangan sampai nanti keluar berita muka surat depan, Pelajar Tingkatan 3 bunuh diri kerana cintanya ditolak oleh pelajar tingkatan 4," usik Hani.

            "Tak ada maknanya," balas Irfan.

            "Dahlah. Fan, nanti kalau ada cikgu masuk, bagitahu aku dengan Hani keluar jumpa Puan Ros," bagitahu AG.

            "Eh buat apa?" soal Irfan.

            "Mana aku tahu. Tu lah nak jumpa ni," jawab AG.

            "Ye lah. Pergi lah date dekat pejabat tu," ujar Irfan.

            AG dan Hani tersengih. Mereka melangkah keluar dari kelas dan melangkah ke pejabat. Irfan hanya memerhatikan mereka.

            AG dan Hani memang sepadan. Kalaulah mereka bercinta, fuyoooo! Mesti manis macam madu.

* * *

            Zizan melangkah mendapatkan Nasha. Dia duduk di hadapan Nasha.

            "Ada apa kau nak cakap?" soal Zizan.

            Nasha tarik nafas dalam-dalam dan kemudian hembuskan perlahan-lahan.

            "Kau tahukan kita dah empat tahun dalam kelas yang sama," ujar Nasha.

            "Mestilah tahu," jawab Zizan.

            "Mungkin selama empat tahun tu, kita tak rapat pun kan. Aku pun tak selalu cakap dengan kau. Kalau ada hal penting je, baru aku cakap dengan kau," Nasha berkias-kias.

            "Ye. Jadi kenapa?" soal Zizan.

            "Kalau aku... Kalau aku..."

            "Kalau kau apa?"

            "Kalau aku cakap aku cintakan kau, macammana?" soal Nasha.

            Zizan terdiam. Biar betul perempuan ni?

            "Mula-mula waktu baru masuk sekolah, orang pertama yang aku nampak adalah kau. Kau buat hati aku berdegup kencang waktu tu. Dan kemudian aku dapat tahu, kau satu kelas dengan aku. Aku gembira," ujar Nasha.

            Zizan masih terdiam. Dia tak tahu nak cakap apa.

            "Empat tahun aku simpan perasaan ni. Dari aku tingkatan satu hinggalah sekarang. Dan I just can't take it anymore. Aku dah tak mampu nak sorokkan perasaan aku ni. Lagipun kita dah grow up.Kita dah form four.And I think it's the right time for me to express my feeling to you," ujar Nasha.

            "Nasha, aku minta maaf. Tapi aku ke sekolah bukan untuk bercinta. Aku ke sekolah untuk belajar," ujar Zizan.

            "Tak salahkan kalau kita belajar sambil bercinta?" soal Nasha.

            "Memanglah tak salah tapi... Nasha, kita baru enam belas tahun. Masih banyak masa lagi yang ada. Tolong jangan sia-siakan masa awak dengan saya," ujar Zizan.

            "Awak tolak saya?" soal Nasha.

            "Nasha, saya sayangkan awak. Tapi sayang saya pada awak tak lebih dari sayang seorang sahabat kepada sahabatnya," ujar Zizan.

            "Awak boleh cuba untuk sayang saya lebih dari sekarang," balas Nasha.

            "Cinta tu hadir tanpa dipaksa kan? Kita tak boleh paksa perasaan sayang. Maafkan saya, Nasha. Saya tak berniat nak lukakan hati awak cuma..."

            "Saya tahu saya bodoh. Tak mungkin orang macam awak akan terima saya. Siapalah saya kan. Muka saya tak lawa macam Nasha Aziz. Harap nama je sama, tapi muka bagai langit dengan bumi. Saya pun tak pandai macam awak. Dan saya pun tak kaya," air mata mula mengalir.

            "Nasha, tolong jangan buat saya macamni. Tolong jangan menangis. Awak lawa. Awak pandai. Awak kaya. Saya yang tak sepadan dengan awak," ujar Zizan.

            Nasha diam.

            "Kita tetap kawan lepasni. Awak jangan risau. Dan saya akan doakan awak jumpa dengan lelaki yang lebih dari saya. Dan yang penting lelaki itu cintakan awak lebih dari awak cintakan dia," ujar Zizan.

            Zizan bangun dan melangkah pergi meninggalkan Nasha. Bukan niat dia nak buat Nasha menangis tapi dia memang tak cintakan Nasha. Dan dia tak pernah fikir pun yang dia akan bercinta dengan sesiapa. Dia ke sekolah untuk belajar. Untuk buktikan kepada ayahnya yang dia boleh berjaya. Untuk buat ibunya bangga terhadap dirinya. Untuk dijadikan role model kepada adik-adiknya.

* * *

            "Lambat kau Zan. Kau buat apa?" soal AG.

            "Kan aku suruh korang balik dulu," ujar Zizan.

            "Takkanlah kitorang nak tinggalkan kau pula. Eh, kenapa muka kau ketat semacam je?" soal Irfan.

            Zizan duduk di sebelah basikalnya. AG dan Irfan turut duduk bersama.

            "Kenapa?" soal AG.

            "Kenal Nasha? Budak kelas aku tu," Zizan angkat kening.

            AG dan Irfan angguk.

            "Kenapa dengan dia?" soal Irfan.

            "Dia confess dekat aku yang dia cintakan aku," jawab Zizan.

            "Ha?!" AG dan Irfan terkejut.

            "Tutuplah mulut korang tu, karang masuk lalat," ujar Zizan.

            "Dan kau jawab apa?" soal AG tak sabar.

            "Kau tahu kan aku datang sekolah bukan untuk bercinta. Aku datang sekolah untuk belajar," ujar Zizan.

            "Jadi kau tolak dia lah?" soal Irfan.

            Zizan angguk.

            "Perempuan yang ke-9 kau tolak," ujar AG.

            "Kau kira?" soal Irfan.

            "Kiralah. Tingkatan satu je dia dah tolak 2 perempuan. Tingkatan dua pulak 3 perempuan. Tingkatan tiga 3 perempuan dia tolak. Dan tingkatan empat, baru sekali. Jadi kesuluruhannya dah sembilan kali," jawab AG.

            "Siut lah kau AG. Kau boleh kira pula," ujar Irfan.

            AG tersengih.

            "Tapi aku rasa kejam lah," ujar Zizan.

            "Kenapa pula?" soal Irfan.

            "Kau tahu tak? Dia cakap dah empat tahun dia simpan perasaan untuk aku. Kalau kau, kau rasa apa? Lepas dah empat tahun, dia luahkan. Dia kena tolak pula. Tak ke kesian?" Zizan angkat kening.

            "Agaklah. Habis kau nak terima dia?" soal AG.

            "Aku takkan langgar prinsip hidup aku," jawab Zizan.

            "Habis, jangan banyak bunyi lah. Dah, jom balik. Perut aku dah berbunyi dah ni," ujar Irfan.

            "Dua-dua kawan aku ada admire.Aku je yang tak ada admire. Apa malang nasib aku ni," AG merungut.

            "Kau fikir best ke ada peminat ha?" soal Zizan.

            "Ha'ah. Lagi-lagi kalau kau dapat peminat macam si Lili tu," sampuk Irfan.

            AG tergelak.

            "Ha'ah kan. Ya Allah, aku bersyukur dengan kehidupanku," ujar AG.

            Zizan dan Irfan tergelak melihat telatah AG yang kebudak-budakkan tu. Kemudian mereka buka kunci basikal dan mengayuh untuk balik ke rumah.

No comments:

Post a Comment